‘Het verlangen van mijn ziel was dit: dat er iets zou gebeuren. O, laat er iets gebeuren, wat dan ook, als er maar beweging is…’ (Witold Gombrowicz)
Veel te jong gestorven maar intens geleefd.
De ziekte waar je vier jaar geleden van genezen dacht te zijn, kwam dit voorjaar genadeloos terug.
Lieve Maddy, je hebt ons een andere blik op de werkelijkheid gegeven.
Maddy Arkesteyn
Echtgenote van Maarten Greve
Mama van Tato en Stella
Geboren op 17 januari 1966, Goirle, Nederland
Overleden op 29 augustus 2012, Brussel, België
De publicatie waar Maddy tijdens haar ziekte nog aan gewerkt heeft, wordt aansluitend op de crematieplechtigheid gepresenteerd in Wiels, Centrum voor Hedendaagse Kunst in Brussel.
De publicatie bestaat uit twee delen die samen één geheel vormen; het boek met haar laatste werken en de masterthesis die ze ter afsluiting van de studie Wijsbegeerte en Moraalwetenschappen aan de Vrije Universiteit Brussel in 2009 heeft geschreven. Veel van de sculpturen in het boek zijn tijdens een werkperiode van drie maanden in Xiamen, China ontstaan. Voor Maddy was dit een periode van bevrijding van de borstkanker die ze kort daarvoor had gehad.
Helaas is de ziekte in januari van dit jaar teruggekomen en bleek niet meer te genezen. Des te meer een reden om Maddy’s werk via de publicatie met beelden en teksten met u te delen.
De titel van het boek When the second voice does not occupy a stable position naar een citaat uit het boek In het hart van het land van J. M. Coetzee verwijst naar ontwrichting en ontaarding.
De thesis Het verband tussen verlangen en controleverlies. Controleverlies als vermogen en vorm van inzicht representeert het denken en de visie van Maddy. De teksten uit 2009 over angst, ziekte, identiteit en bevrijding krijgen nu, in augustus 2012, een heel bijzondere betekenis.